می گفت :

 در کنار چشمه درختی است

 که میوه اش

 داغ شقایق را

 در گلبرگها دارد

 و غم نگاهش را

 به شبنم می کشاند

  می گفت :

 در کنار چشمه در ختی است

که سحر گاه می خواهد

برایش طلوع را

هدیه ی آسمانی کند

 حتّی در غروب !

  می گفت :

سیب را

برای خاطر اشکهای بیگناه

 کاشته اند

 می گفت

 و من گذشتم!